می خواستم زندگی کنم ، راهم را بستند

ستایش کردم ، گفتند خرافات است

عاشق شدم ، گفتند دروغ است

گریستم ، گفتند بهانه است

خندیدم ، گفتند دیوانه است

دنیا را نگه دارید ، می خواهم پیاده شوم

          (دکترشریعتی)

                                  لبخند خدا

تلاش کردم خدا را بخندانم. نخندید. تلاش کردم خدا را خشمگین کنم. خدا خندید...

بگذار فروتنانه بپذیریم که کوچکیم تا جا برای بزرگ شدن داشته باشیم....

سلام دوستان،این شعر ازخودم است. دوست دارم اگر ارزش نقددارد ،انتقاد ونظر بدهید.متشکرم.  

رخ زیبات سرخ و آتشین است      چو دزدی بر دل و دنیا و دین است

بسوزانید و آتش بردل انداخت      ربودن،سوختن کارش همین است

شعر قیصر در رثای زینب(س):

دلش دریای صدها کهکشان صبر
غمش طوفان صدها آسمان ابر

دو چشم از گریه همچون ابر خسته
ز دست صبر ِزینب، صبر خسته

صدایش رنگ و بویی آشنا داشت
طنین ِموج آیات خدا داشت

زبانش ذوالفقاری صیقلی بود
صدا، آیینه ی صوت علی بود

چه گوشی می کند باور شنیدن؟
خروشی این چنین مردانه از زن

به این پرسش نخواهد داد پاسخ
مگر اندیشه ی اهل تناسخ :

حلول روح او، درجسم زینب
علی دیگری با اسم زینب

زنی عاشق، زنی اینگونه عاشق
زنی، پیغمبر ِقرآن ناطق

زنی، خون خدایی را پیامبر
زن و پیغمبری ؟ الله اکبر ! 

سری به نیزه بلنداست دربرابر زینب

خدا کند که نباشد سر  برادر  زینب

می خواستم زندگی کنم ، راهم را بستند
ستایش کردم ، گفتند خرافات است
عاشق شدم ، گفتند دروغ است
گریستم ، گفتند بهانه است
خندیدم ، گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید ، می خواهم پیاده شوم !

-"خداوندا من با تمام کوچکیم یک چیز از تو بیشتر دارم و آن هم خدای است که من دارم و تو نداری
دکتر شریعتی"

                   با هر مذهب و مسلک
                       با هر عقیده و باور
                       با هر اسم و رسم
                       با هر سن و جنس
                       با هر ثروت و کسوت
                       با هر شغل و ذوق

یک اشتراک داریم ما انسان‌ها:

مرگ!

ریاکاری:

حضرت محمد (ص) : بیشترین نگرانی من برای شما شرک کوچک است .عرض کردند ای رسول خدا ! شرک کوچک چیست ؟ فرمود : ریا

 نهج الفصاحه

امام علیعلیه السلام در رابطه با چاپلوسی می فرماید:

1- ستودن بیش از انچه که سزاوار است نوعی چاپلوسی وکمتر از آن درماندگی یا حسادت است (حکمت347)